Κάθε αρχή και δύσκολη, ορίστε;;;;

  Τρίτη 13 Δεκέμβρη και καλή αρχή στο νέο μου ιστολόγιο!

Αρχίσω να αντιλαμβάνομαι σιγά σιγά τη σημασία κάποιων εργαλείων περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Είναι η ανάγκη που σε κάνει να θες να μιλήσεις για τα ζόρια που περνάς, να μοιραστείς την τρέλα σου και να πεις μια αλήθεια μακριά από facebook και likes.

 Και, καθώς είναι η πρώτη ανάρτηση οφείλει ως είθισται να είναι προγραμματική διακήρυξη της αλήθειας μου! Εμ, το αλλάζω, της τρέλας μου! 

Πριν μερικά χρόνια η μικρή Ζωή πριν καν ονομαστεί Ζωή (ναι, μη βαράτε, τώρα μεγάλωσα και λέγομαι Ζωή) είδε ένα λουλουδάκι που έφτιαχνε η γιαγιά της και, σαν να μην την έφταναν τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, πήρε την απόφαση να ξεδιαλύνει το μυστήριο του πλεξίματος με το βελονάκι ή αλλιώς, που είναι και της μόδας τώρα τελευταία, του crochet!! 

Τα χρόνια πέρασαν και η κατάσταση εξελίχτηκε που λέτε, και έγινε και μαγαζί με feedbacks και έτσι, και έγινε και σελίδα στο fb, θα βάλω στο τέλος links να μορφωθείτε, πουλάκια μου...! 

Τι μετράει μέχρι στιγμής η Ζωή;

1. Πολλή κούραση

2. Πολλή αγάπη

3. Πολλή τρέλα

4. Λίγη γκρίνια (για να μη λένε ότι δε γκρινιάζω, βάζω κι εγώ τα δυνατά μου να πω μια κουβέντα παραπάνω και να αρχίσω να παραπονιέμαι όταν ο χρόνος μου είναι λιγοστός και πολλές οι απαιτήσεις)

5. Πολλή ανεκτικότητα (από τους ανθρώπους που μ' αγαπούν και με βλέπουν να τρελαίνομαι κάθε φορά που κάποιος πάει να μου μιλήσει τη στιγμή που μετράω την αλυσίδα. Όχι, δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι....θα σου τα πω ένα ένα)

  Και γιατί έφτιαξες Ζωή αυτό το ιστολόγιο, θα ρωτήσει κάποιος που με ξέρει και που δεν τρώει το παραμύθι των σκέψεων και συναισθημάτων!

Η αλήθεια είναι ότι, καθώς ασχολούμαι σχεδόν 4 χρόνια με το άθλημα, ναι, ακόμη με πονάνε οι αρθρώσεις αν δεν κάνω καλή γυμναστική, παρατήρησα αρκετές ελλείψεις. Ελλείψεις, ελλείψεις, ελλείψεις στον ελληνικό χώρο.

Όσο οι ξένοι δημιουργούν, γράφουν και εκδίδουν περιοδικά για το βελονάκι με τη σύγχρονη τάση της μόδας, amigurumi και έτσι, οι Έλληνες χμ...περνάνε κρίση θα μου πεις...Ναι, δεν αντιλέγω. Κι εγώ κρίση περνάω κάθε φορά που σκέφτομαι το φτυχίο μου, και που έχει καταλήξει, αλλά δεν είναι στη φύση μου (έχω φυσ-ικά προβλήματα) να παραπονιέμαι αλλά να δημιουργώ...πραγματάκια που μπορεί κάποιος να τα δει, να τα πάρει και να χαρεί. Εκεί τελειώνει η δουλειά μου, εκεί που ξεκινάει ένα χαμόγελο να σχηματίζεται και μια έκφραση έκπληξης. Απερίγραπτα συναισθήματα...Πάλι φλυάρησα! 

  Λοιπόν, σιγά σιγά παρά την τρελή κούραση, δουλειά και δυσκολία η Ζωή θα εξηγεί με tutorials που λένε και οι Έλληνες, με απλά λόγια ή με εικόνες ή με βίντεο την τεχνική του crochet! Ξένα sites (ναι, ιστότοποι λέγονται, όπως και πολλές άλλες λέξεις που χρησιμοποιώ στα αγγλικά επιτηδευμένα) υπάρχουν πολλά. 

Ελληνικό δε βρήκα, και καθότι λεφτά δεν υπάρχουν για να φτιάξω ένα, υπάρχει και το blog :)

Σκέψεις, συναισθήματα, τεχνικές πλεξίματος, χρήσιμες συμβουλές και ...ό,τι άλλο προκύψει θα καταγράφεται. Με πολύ απλά λόγια, ιστορίες μιας crocheter.

  Γιατί να ασχοληθεί κάποιος με το βελονάκι;;;

Στους υπέροχους καιρούς που ζούμε (παραμυθιού αρχή) παρατηρείται μία τάση προς τα χειροποίητα, handmade δηλαδή, και αρκετές φορές ακούω να μου λένε, θα μου δείξεις κι εμένα; θέλω να φτιάξω ένα κασκόλ, είμαι που είμαι άνεργος, να κάνω κάτι δημιουργικό να μη σκέφτομαι που θα μου πάρουν το σπίτι (τώρα ξεκίνησε η τραγική μου φύση)...

  Θα κλείσω κάπως απότομα, fasten off το γράφουν οι ξένοι στο crochet, με μια ευχή ενδόμυχη και με ένα "Καλώς ήρθατε".

Υ.Γ. Τα links που σας υποσχέθηκα

etsy shop: ZoeCrochetCreations

fb page: Zoe's creations (handmade crochet)